این نامه به
تو نخوان
هر بار بالای کوه میرفتی
با خدایت خلوت میکردی
هر گاه چشمان مردم به تو میخورد
همه تا لحظه ای که تو نبی خدا نشده بودی
برایت احترام مگذاشتند
همینکه نبی خدا شده ای
مسئولیتی عظیم بر شانه هایت گذاشته شد
میان ادمها میامدی و از خدای مهربانیها سخن میگفتی
همیشه در سکوت برای تمام ادمها دعای خیر میکردی
چقدر سخت میگذشت بر تو لحظاتی که اکنون همه انانی که
تو را اخرین نبی میدانند جشن و سورور میگیرند
اما تو سخت های زیادی کشیدی
نمیدانم که چه این روزها این روز بزرگ را فقط جشن میگیرند
شیرینی میدهندو شادی میکنند
در حالی که یادشان رفته فقط هدف تو را کافیست با قلبشان بفهمند
انوقت این جشن وسرور در چشمانشان بی ارزش چنان میشود که
میخواهند بهترین جشنها را بگیرند
ولی میدانی جشن نبوت تو را هرگز نمیتوانم بگیرم
اخر من که چیزی ندارم که خبواهم جشنی باشکوه بگیرم
اخر اصلا نمیشود شکوهی برایش در نظر گرفت
اما میدانی تنها شکوه عظیم این روزها در چیست
اینکه هیچ یک از انانی که تو را به پیامبری قبول دارند
تو را ندیده اند
اما همیشه تو را با تمام وجود دوست میدارند و میستایند
هر چند خودت و خدای مهربان میدانند
همگی ما در خیلی کارها ممکن هست کوتاهی کنیم
پس خودت به خدا بگو
ما را قبول داشته باشد
اخر خوب ما که همچون تویی نیستیم
که تو برای خدای مهربان بودی
پس به خدای مهربان بگو همگی ما را بپذیرد
از کوچک تا بزرگ
از صالح تا کافرمان را
اصلا در این روز که نبوت بر تو امر شد
خودت از خدا بخواه تا بر دلهایمان محبتش را افزون کند
کمک کند تا جز او دست بر روی کسی دراز نکنیم
کمک کند تا ما و تمام کسانی که به خدا اعتقاد داریم
زندگیمان پر بشود از
خیر و برکت و دوستی و صلح و ارامش
میدانی نامه نوشتن برای تو ساده نیست
راستی بر دخترت بفرما دختران و زنان دنیا
شیفته ایشان هستند
هر چند همشان هم نه
ولی همنا تعدادی که ایشان را دوست میدارند
را نگاهی بیاندازد و کمک کند
تا بتوانند همچون فاطمه زندگی کنند
و به حق و ابروی دخترت قسم
مراقب دختران خودت باش
